Γεια σου πιτσιρίκο. Σπάνια βλέπω όνειρα, πολύ σπάνια. Όταν όμως βλέπω, βλέπω τα πιο ασυνήθιστα πράγματα. Θα σου πω ένα που είδα τις προάλλες. Ήμαστε καμιά δεκαριά άνθρωποι τριγύρω από τον Άδωνι και συζητούσαμε για την επικαιρότητα. Αναπόφευκτα η συζήτηση δεν κράτησε για πολύ. Ο Άδωνις άρχισε να λέει ότι είμαστε με τον ΣΥΡΙΖΑ, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γενικότερα ότι δε συμφωνούμε μαζί του επειδή έχουμε αριστερή νοοτροπία. Κάπου εκεί σταματήσαμε τα λόγια κι αρχίσαμε τα έργα. Μη φανταστείς τίποτα σοβαρό, ψιλές του ρίχναμε.
Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ο Άδωνις, ενώ έτρωγε ξύλο, φώναζε με την τσιριχτή του τη φωνή: «ένας ένας, με τη σειρά…». Δεν άντεξα και πολύ τις τσιρίδες του Άδωνι, με αποτέλεσμα να ξυπνήσω μετά από λίγο.
Αν και δεν πιστεύω στα όνειρα, πολύ θα ήθελα τούτο εδώ να βγει αληθινό. Ή τουλάχιστον να το ξαναδώ. Στο mute όμως αυτή τη φορά, για να κρατήσει περισσότερο…
Να είσαι καλά, Δημήτρης.
(Αγαπητέ φίλε, εγώ θυμάμαι κάτι γιαούρτια που έφαγε πέρσι ο Άδωνις -στον ξύπνιο του, όχι στον ύπνο σας- και πως είχε κρυφτεί πίσω από την γυναίκα του. Την είχε κάνει ασπίδα την γυναίκα του. Μου θύμισε τους 300 του Λεωνίδα σε γενναιότητα. Και τους 300 μαζί. Αν φάει τίποτα σφαλιάρες ο Άδωνις, το μόνο που θα τον ενδιαφέρει θα είναι να υπάρχει κάμερα να το τραβήξει για να βγει στην τηλεόραση. Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος στον Άδωνι είναι η αδιαφορία. Αν δεν του δώσεις σημασία του Άδωνι, σε 5 ημέρες θα είναι στο Δαφνί. Αλλά Άδωνι θέλουν οι Έλληνες. Και, μεταξύ μας, ο Άδωνις τους αξίζει. Να είστε καλά.)
πιτσιρίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου